Ik werkte de voorbije (bijna) 30 jaar steeds in en rond het onderwijs.
Ik startte mijn loopbaan op de Dienst Studie-Advies aan de K.U.Leuven, werkte later in het CLB, in de lerarenopleiding, als leerlingbegeleidster in het secundair onderwijs, en in de lagere school als beleidsondersteuner, als leerkracht, als kangoeroejuf en als zorgcoördinator.
Telkens kon ik het onderwijs vanuit een ander oogpunt bekijken. Dat leverde mij een enorme schat aan ervaringen op die ik nu kan inzetten in mijn praktijk (die ik opstartte in januari 2024).
Door het voeren van ontzettend veel gesprekken, met ouders, leerkrachten en directies, leerlingen en studenten kreeg ik zicht op de noden van alle partijen en hoe ze op elkaar afgestemd kunnen worden.
Opvoeden is moeilijk. Door de ervaringen van vele ouders en leerkrachten te koppelen aan wetenschappelijke inzichten, leerde ik steeds beter welk advies ik kon geven om evenwichten te bewaren. Evenwichten tussen de vraag van de school en het bewaken van de rust thuis, tussen de behoeften van het ene kind en die van het andere kind, of die van de ouders zelf, tussen het beeld van hoe je als ouder wil zijn en hoe je als ouder kan zijn, enz.
Planning en organisatie spelen daarbij een belangrijke rol. Coachen van planning deed ik voor het eerst met universiteitsstudenten, om daarna bij mezelf en vele anderen te zien hoe belangrijk dit ook binnen een gezin met kinderen kan zijn om levenskwaliteit te optimaliseren.
Door zelf te ervaren hoe onderwijs werkt, in de klasgroep, doorheen de individuele begeleidingen van leerlingen en studenten met leerstoornissen, of tijdens de kangoeroeklassen, stak ik niet alleen ontzettend veel op over leerinhoud en hoe die best aan te brengen, maar ook over het belang van motivatie, en leerde ik het immense belang van betrokkenheid kennen. Je leerlingen/kinderen graag zien is vaak stap nummer 1 wanneer je een positieve evolutie nastreeft.
Mijn kinderen namen me mee op de boeiende tocht doorheen mijn leven als mama.
Ik ontdekte hoe overweldigend het is om mama te worden en te zijn. Hoe het voelt: woorden als liefde, ongerustheid en verantwoordelijkheid kregen een intensiteit die ik daarvoor niet kende.
Ik leerde van elk van mijn kinderen, als mama, maar zeker ook als persoon. Ze maakten mijn leven rijker, en in mijn geval werd ook mijn professionele leven rijker. Ik kreeg massa’s voorbeelden bij wat ik eerder alleen vanuit de theorie van mijn opleiding kende. Alsof de theoretische kaders wel dezelfde inhoud hadden, maar in een andere kleur geschreven stonden.
Het doorleefde ervaren gaf me nieuwe inzichten, ik werd milder in de gesprekken met ouders, maar ik wist ook beter waar de drijfveren lagen. Ik leerde immers dat mama zijn gelijk staat met het steeds opnieuw zoeken naar evenwichten.
Thema’s als autisme, hoogbegaafdheid, echtscheiding, gezinsorganisatie, schoolkeuze, work-life balance, nieuw samengesteld gezin, … liggen me erg na aan het hart door mijn ervaringen binnen ons gezin.
Mijn kinderen (nu 27, 25, 13 en 11) zijn mijn grootste rijkdom.
Vanuit dit besef wil ik de ouders die in mijn praktijk komen, proberen helpen met het vinden van de evenwichten binnen hun gezin.
Master klinische psychologie - optie schoolpsychologie, 1995
Specifieke lerarenopleiding, 2002
Bachelor leerkracht lager onderwijs, 2009
... aangevuld met talrijke bijscholingen over hoogbegaafdheid, autisme, ADHD, dyslexie, dyscalculie, talenten, enz.
... en daarnaast lees en luister ik ook zowat alles wat uitkomt op vlak van onderwijs en opvoeding
inschrijvingsnummer 722102998 visumnummer 404838
Psycholoog Katrien Van Dievel